Dit is een nieuwe pagina.

30.11.2024

2 keer afscheid, een lange reis en de goedheid van de mens

De tijd van schrijven en posten komt niet helemaal overeen doordat ik tijdens mijn reis geen bereik bleek te hebben, maar hier dan alsnog het week-verslag 
De hele week heeft in het teken gestaan van winterse sneeuw… We zitten helemaal in de kerst sfeer en iedere week komt er wel een gezellig prulletje bij, zoals vandaag een kerstster plantje…
Het is soms nauwelijks te bevatten dat de kerst nog 4 weken op zich laat wachten en dat in Nederland Sinterklaas nog gevierd moet worden… Ondertussen zijn de straten van Andenes zijn bedolven onder een dikke laag verse sneeuw en hebben wij al een heus eerst sneeuwballengevecht gehad! We waren alle drie bloedfanatiek en het was heerlijk om gierend van de lol de ene na de andere sneeuwbal te gooien en in ontvangst te nemen (ook recht in m’n porem) Marley ziet alleen maar ‘ballen’ die gegooid worden dus je kunt je voorstellen dat we ons alle drie goed vermaakten.

Momenteel zit ik op de oude post-boot naar Skjervoy, na een best wel heftig vliegtuigritje van Andenes naar Tromso. Het is de derde keer in mijn leven dat ik alleen heb gevlogen en ik ben nauwelijks angstig geweest in een vliegtuig maar dit keer was anders… Er heerste een sneeuwstorm op de plaats van bestemming, het vliegtuig was klein en benauwd en ik was meer dan blij toen we, een half uur later dan gepland en een pittige turbulentie, met beide wieltjes op het landingsbaantje stonden. [Meer weten…]

22.11.2024

Precies op de helft, afscheid van de zon en de orka-koorts die het verstand over nam.

Er is weer ruim een week voorbij in het rustige stadje Andenes; het weer is wat frisser en ik begreep zelfs dat er deze week een dik pak sneeuw gaat vallen. We kijken er naar uit!
Van de week hadden we te maken met een dikke ijslaag op de weg die zorgde voor heel wat geglibber en waar wij tot op heden dachten dat er hier niet gestrooid werd, zagen we nu een tractor rijden die grind over de stoep liet korrelen in plaats van zout. Het grind maakte direct dat je goede grip hebt, maar toch bleef het op bepaalde stukken (met name voor onze deur) zo glad dat we onze speciale spijkerzolen onder hebben gebonden. [Meer weten…]

14.11.2024

Verschillen in cultuur, een rijke geschiedenis en een half jaar op reis.

Er is al weer een week voorbij gevlogen; ik heb besloten de blog toch plusminus iedere week te blijven schrijven. Liever wekelijks een kortere blog dan maandelijks een lange blog, dacht ik.

We hebben een stormachtige week achter de rug hier in Andenes, alhoewel we daar allemaal helemaal niet meer zoveel last van hebben als toen we nog in de camper woonden. Het enige nadeel is dat met storm de hoofdwegen naar Andenes worden afgesloten. [Meer weten…]

07.11.2024

De lange weg naar ‘huis’, integreren in een Arctisch dorp en een thuis creëren

Nog nooit heb ik ergens anders gewoond dan op Texel… Nou ja, een paar maanden in Amstelveen maar ik was ieder weekend op het eiland. Daniella heeft in haar leven al op zoveel plekken gewoond, maar nog nooit buiten Nederland… Nu zijn we al bijna een half jaar van het eiland af, maar we hebben nog nergens ‘gewoond’ … tot deze week…

Vorige week moesten we een flinke rit maken door een dik pak sneeuw. Bijna 500 kilometer moesten we zien te doorkruisen van Tromso naar Andenes. We hadden geen rekening gehouden met sneeuw en bijkomende gladdigheid, want eigenlijk gaf het weerbericht dat ook helemaal niet op. [Meer weten…]

01.11.2024

(nieuwe) vrienden en familie, oog in oog met de orka’s en emotionele rollercoasters

De vorige blog eindigde vlak voor een enerverend, spannend en groot avontuur, binnen dit op zichzelf staande mega avontuur. Mijn ouders zouden bijna arriveren, onze vriendin Karen niet veel later en met hen zouden we een mooi orka en walvis avontuur tegemoet gaan… tenminste; als ze zich lieten zien want het was toch een gok… Het orka seizoen begint immers pas rond 1 november in Skjervoy.
Daniella en ik brachten de laatste nacht door in de camper op een niet al te charmant industrie terrein en verlangden naar het moment dat we eindelijk weer eens in een echt bed konden stappen. Na maar liefst 157 dagen in een klein bedje in de camper kan ik amper omschrijven hoe heerlijk het is om iets meer ruimte te hebben en gewoon aan je eigen kant uit bed te stappen. [Meer weten…]